1 சிலுவைக் கொடி முன்செல்ல
  செல்வார் நம் வேந்தர் போர் செய்ய;
  நம் ஜீவன் ஆனோர் மாண்டனர்;
  தம் சாவால் ஜீவன் தந்தனர்.

2 மெய்ச் சத்தியம் நாட்டப் பாடுற்றார்,
  நல் வாலிபத்தில் மரித்தார்;
  நம் மீட்பர் ரத்தம் பீறிற்றே,
  நம் நெஞ்சம் தூய்மை ஆயிற்றே.
  
3 முன்னுரை நிறைவேறிற்றே;
  மன்னர்தம் கொடி ஏற்றுமே;
  பலக்கும் அன்பின் வல்லமை
  சிலுவை வேந்தர் ஆளுகை.

4 வென்றிடும் அன்பின் மரமே!
  வெல் வேந்தர் செங்கோல் சின்னமே!
  உன் நிந்தை மாட்சி ஆயிற்றே,
  மன்னர் உம்மீது ஆண்டாரே.

5 உன்னில் ஓர் நாளில் ஆண்டவர்
  மன்னுயிர் சாபம் போக்கினர்;
  ஒப்பற்ற செல்வம் தம்மையே
  ஒப்பித்து மீட்டார் எம்மையே.